Feedback Boek 'Mijn Moeder Helga Paetzold'

 

 

Heeft U het boek gelezen en wilt U er iets over zeggen?

U kunt graag uw mening sturen bij 'Contact'.

 

 

Heel erg blij ben ik over de eerste reacties, reuze bedankt !!! 

 

 

Dag Maja Gabriel,

 

Inmiddels heb ik de biografie gelezen. Ik was er wel van onder de indruk, vooral omdat het tegelijkertijd een mooi verhaal is over een moeder en een dochter.   

                                                                                                                   I.V. 

 

 

        

Gefeliciteerd.

Jij bent de enige persoon die ik ken, die na de dood van zijn of haar moeder in staat is een nieuwe moeder te krijgen.

Het typeert de intense verhouding tussen jullie beiden, de wijze waarop zij jou heeft beïnvloed en de tijd die jij nodig had dit alles te verwerken.

Gefeliciteerd ook met de manier waarop je het hebt weten te verwoorden; je verhaal ‘leeft’.

Ik moet bekennen dat je boek me niet onberoerd heeft gelaten.

                                                                                                    Ir. W.G. 

 

Hallo Maja,

In een woord: geweldig! Ik heb het boek gisteren in een ruk uitgelezen.

Jij zegt je hebt je moeder niet goed gekend en kunt haar niets meer vragen...Ik denk dat je haar wel degelijk kent. Volgens mij is je analyse de spijker op zijn kop.

Voor haar is het leven ook een speurtocht geweest en pas als je ouder en wijzer bent zie je de puzzelstukjes samenvallen en dan nog weet je niet wat je weten moet. Althans zij was ook onzeker/ het was een groeiproces dus van haar had je ook nooit een rechtstreeks antwoord gekregen. Want het gaat in essentie om de vraag waarom zijn wij op aarde en waarom verloopt het leven zoals het verloopt en doe je wat je doet... Wie heeft hierop het juiste antwoord paraat.. niemand toch

 

Je hebt een prachtige stijl om zaken te verwoorden en je tekst raakt diep.

Het is echt de moeite waard.

                                                                                                           K.J. 

 

 

Beste Maja,


Ik heb je boek in een keer helemaal uitgelezen, dat is een goed teken,


Mijn complimenten, het is erg leuk geschreven en ook een zeer ingrijpend verhaal, niet alleen hetverhaal van je moeder maar ook natuurlijk dat van jou en je oma.  Het lijkt me erg lastig om pas later, achter al die verschrikkelijke dingen te komen, een ontdekkingstocht.


Het leest lekker weg en is gelijk vanaf het begin erg spannend. Ook de tijd wanneer een schilderij gemaakt is en de fase waarin Helga op dat moment was in haar leven is goed terug te zien in de doeken, die ik tijdens het boek lezen er bij heb gezocht om het beeld compleet te krijgen.


Voor mijzelf was het stukje in Denemarken ook erg herkenbaar, ik heb als 16 jarige in Denemarken dezelfde reactie gegeven als jullie bij het (kleine) beeld van de kleine zeemeermin.


Natuurlijk is het ook erg cool om je eigen omgeving in een boek terug te zien en te lezen, daardoor leeft het voor mij misschien iets meer.


Conclusie: dat heb je goed gedaan, ik denk dat Helga trots op je is, net zoals wij dat zijn hier in Sittard.

                                                                                                                 R.N  

 

 

 

 

Ik heb je boek in een adem uit gelezen; bijzonder, het geeft je veel persoonlijks mee uit jullie leven..dank!

                                                                                                                  S.W.

 


Hoi Maja, ben volop in je boek aan het lezen en ben nu halverwege. Uitstekend dat dit boek er is! Het is zo goed voor de nagedachtenis van je moeder (en oma, een andere heldin).

                                                                                           W.K.  

 

 

Dein Buch, Maja, habe ich sofort angefangen zu lesen und innerhalb von einigen Tagen auch schon durch gehabt: einmal angefangen, legt man es nicht so schnell mehr weg. Ich habe es danach mit nach Holland genommen, damit meine Mutter es auch lesen konnte. Vor ca. 2 Wochen hat sie es uns wiedergegeben.

 

Die Fotos in der Mitte des Buchs waren im ersten Moment sehr hilfreich, denn ich habe unter „Tagebuch“ eine anderer Vorstellung gehabt; mehr eine Erzählung von Geschichten. Das Tagebuch deiner Mutter ist aber eher ein „plakboek“ mit Kurznotizen / Bemerkungen / Zitaten: eigentlich fast ein Kunstwerk in sich. Mit dieser Erkenntnis waren die einzelnen, vermeintlich losen Sätze / Zitate aus dem Tagebuch, einfacher zu interpretieren.

 

Im Gespräch mit meiner Mutter haben wir festgestellt, dass meine Mutter dein Buch aus der Sicht einer Mutter gesehen hat und sich in die Gefühlswelt deiner Mutter versetzt hatte, während ich mich eher in deine, die Tochter, versetzt hatte.

Meine Mutter war unheimlich beeindruckt von deiner Mutter: „wat een ongeloofelijk sterke vrouw. Naast het opvoeden van haar kinderen, heeft ze haar eigen trauma, opgesloten in haar atelier, proberen te verwerken. Het is de grootste wens van een ouder, dat de kinderen zorgeloos kunnen opgroeien en zich onbegrenst kunnen ontwikkelen zonder geremd te worden door de emotionele balast van de ouders uit het verleden. En dat is haar gelukt. Het is haar zelfs gelukt de traumatische ervaringen daadwerkelijk te verwerken in haar tapijten, om daarna ook nog haar eigen dromen en wensen om te zetten en als zelfstandige, geemancipeerde vrouw in het leven te staan. Ik heb grote bewondering voor deze vrouw.“

Dagegen war ich eher beschäftigt mit den Fragen, mit denen du dich auch schon im Buch beschäftigt hast. Warum hat sie das für sich behalten und kenne ich meine Mutter überhaupt? Beim Lesen des letzten Briefes an deine Mutter (Feb 2012 – belofte nr 3) war ich dann auch sehr gerührt: denn deine Verzweiflung, aber vor allem deine Liebe für deine Mutter sind so deutlich spürbar.

 

Maja, du hast ein sehr schönes Buch geschrieben. Es hat mich berührt und du hast gezeigt, dass deine Mutter eine besondere und interessante Frau war. Neben ihren Wandteppichen hast du jetzt dafür gesorgt, dass sie auch als Person nie mehr vergessen wird.

 

... 

 

 

                                                                                                                                                       S.H.

 

 

 

puuuuuuuuuuuhhhhhh, was für ein berührendes, warmherziges Buch hast Du geschrieben, Maja. Eine Liebeserklärung an die eigene Mutter. Was kann es Schöneres geben in menschlichen Beziehungen? Ich habe es am Sonntag nahezu in einem Rutsch gelesen.

Das Weben nicht um des Webens willen. Das eigene Leben zu weben, prägende Erlebnisse damit zu verarbeiten – in einer leidenschaftlich betriebenen Kunstform. Du hast eine außergewöhnliche Mutter, eine starke und intelligente dazu. Ich würde sagen, Du hast ihr mit Deinem Buch ein sehr persönliches Denkmal gesetzt.  Ein ausgesprochen angenehmes. Die Webkunst, der Dir nahestehende Mensch, der Umgang mit der Vergangenheit. Ich bin beeindruckt von der Offenheit, über Gefühle und Gedanken zu schreiben.

 

                                                                                                                                                       L.H.

 

 

Wat een indrukwekkend boek heb je geschreven, o.a. het dagboek van je oma.

...

Wat hebben je oma, je opa en je moeder vreselijke toestanden moeten doormaken. Dat had dus ook neerslag op je moeder. Verdrietig hoor. Maar uit je boek komt heel positief de gehechtheid aan je moeder en haar gesprekken met jou naar voren.

 

...

 

                                                                                                                                                       J.d.B.

 

 


Dank voor dit prachtige document.
Ik heb kennis met U gemaakt tijdens de tentoonstelling in het Domein en hoorde toen dat U een boek ging schrijven.
Vele herinneringen komen weer boven.

 

                                                                                                                                                       C.F.